اثر کورکومین بر هیستومورفومتری اندومتر در موش های سوری مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک

چکیده

زمينه: سندرم تخمدان پلي كيستيك (PCOS) سندرمی است با اختلالات اندوكريني و متابوليكي پيچيده و نیز با تغييرات اندومتر همراه است. با توجه به اثرات آنتي-اكسيداني و ضد التهابي کورکومین، هدف از این مطالعه بررسی اثر کورکومین بر هیستومورفومتری اندومتر در موش‌های سوری مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد.

روش‌ کار: در این مطالعه تجربی تعداد 28 سر موش سوری به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. شاهد سالم، شاهد PCOS و تجربی PCOS تیمار شده با کورکومین (غلظت های 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم). سندرم تخمدان پلي كيستيك در گروه‌های شاهد PCOS و تجربی PCOS با یک بار تزريق عضلاني استراديول والرات القاء شد. کورکومین به صورت داخل صفاقی به گروه های تجربی PCOS به مدت 16 روز تزریق شد. به حیوانات گروه شاهد سالم و شاهد PCOSمحلول سالین تزریق شد. در پایان دوره تیمار، بیوپسی آندومتر توسط هماتوكسيلين ائوزين رنگ آميزي و تغييرات پاتولوژيك بررسی شد. داده ها توسط آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی تحلیل شد (0.05>P).

يافته‌ها: در مقایسه با گروه شاهد سالم، تعداد غدد و ضخامت اندومتر به طور معنی‌داری کاهش و ضخامت سلول‌هاي اپی تلیال و ضخامت سلول‌هاي اپی تلیال غدد اندومتر در گروه شاهد PCOS به طور معنی‌داری افزایش یافت (0.05>P). تزریق وابسته به دوز کورکومین موجب بهبود معنی‌دار پارامترهای بافتی در مقایسه با گروه شاهد PCOS شد (0.05>P).

نتيجه‌گيري: تجويز کورکومین به صورت وابسته به دوز آسیب‌های بافتی اندومتر موش‌های سوری مدل سندرم تخمدان پلي‌كيستيك را بهبود می‌بخشد.