محمد بکائیان
1، شهرام شهرکی زاهدانی
1، مهناز شهرکی پور
2، حامد طهماسبی
3*، جواد ادبی
31 گروه باکتری شناسی پزشکی و میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، عضو مرکز بیماری های عفونی و گرمسیری، زاهدان، ایران
2 گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
3 دانشجوی کارشناسی ارشد باکتری شناسی و میکروب شناسی،دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
چکیده
زمینه: سوی های (MRSA Methicillin Resistant Staphylococcus aureus,) یکی از مهترین باکتری هایی هستند که سهم عمده ایی در ایجاد عفونت¬های بیمارستانی دارند. از این رو تشخیص و شناسایی این سویه ها می تواند در امر درمان بسیار موثر باشد. هدف از این مطالعه تعیین الگوی آنتی¬بیوتیکی سویه های MRSA جدا شده از نمونه های بالینی بیمارستان علی ابن ابی طالب در سال 94 می باشد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی که بر روی 119 ایزوله استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی¬سیلین از 460 نمونه بالینی مختلف جداسازی شده، الگوی مقاومت آنتی¬بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا سویه های MRSA توسط دیسک سفوکسیتین مورد تایید اولیه قرار گرفتند. از 16 آنتی بیوتیک مختلف دیگر به روش دیسک دیفیوژن طبق آخرین دستورالعمل CLSI، برای سنجش الگوی مقاومت استفاده شد.
یافته ها: از نمونه بررسی شده، مشخص شد که بیشترین و کمترین مقاومت مربوط به پنی¬سیلین و ونکومایسین می¬باشد. بطوریکه همه سویه¬ها (100درصد) مقاوم به پنی¬سیلین بوده و هیچ سویه¬ی مقاوم به ونکومایسینی مشاهده نشد. پراکندگی مقاومت در سویه¬های MRSA در بخش اطفال بیشترین درصد را به خود اختصاص داده بود.
نتیجه گیری: افزایش روز افزون سویه¬های مقاوم، خصوصا سویه های مقاوم به چند آنتی¬بیوتیک، تشخیص سریع، دقیق و به موقع سویه¬های مقاوم با استفاده از استانداردهای بین المللی، به منظور اتخاذ گزینه¬های درمانی مناسب و جلوگیری از گسترش مقاومت بین سویه¬ها، امری لازم و ضروری می¬باشد.