تاثیر هورمون رشد بر رشد فیزیکی و علایم بالینی کودکان مبتلا به بيماري سیستیک فيبروزيس

چکیده

زمینه: تأخیر رشد یک یافته شایع در بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک (CF) می باشد. هورمون رشد نوترکیب انسانی (rhGH) نتایج امیدوار کننده ای در بهبود وزن، قد و وضعیت بالینی بیماران CF نشان داده است. هدف این مطالعه بررسی کارآیی هورمون رشد بر روی رشد فیزیکی، وضعیت بالینی و عملکرد ریوی در بیماران CF می باشد. روش كار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 34 کودک مبتلا به CF (میانگین سنی 11/31±05/62 ماه) انتخاب شدند. بیماران 6 ماه پیگیری شدند و سپس تحت درمان با هورمون رشد با دوز mg/kg/week 35/0 به مدت شش ماه بعدی قرار گرفتند. ارزیابی ها شامل قد، وزن، اهنگ رشد، عملکرد ریوی، تعداد دفعات بستری بیمارستانی، دریافت آنتی بیوتیک و اندازه گیری سطح سرمی فاکتور رشد شبه انسولین-1(IgF1) در هر مرحله بود. یافته ها: اهنگ رشد، سطح سرمی IgF1 ، تعداد دفعات بستری و دریافت آنتی بیوتیک بطور بارزی بعد از درمان با هورمون رشد بهبود یافته بود. در ارزیابی عملکرد ریوی شامل ظرفیت حیاتی (FVC) و حجم بازدمی ریه در ثانیه اول (FEV1) هیچ تفاوت بارزی بین قبل و بعد درمان با هورمون رشد دیده نشد. نتيجه‌گيري: این مطالعه نشان داد که هورمون رشد بر روی رشد فیزیکی و وضعیت بالینی بیماران مبتلا به CF تاثیر مثبتی دارد ولی بر روی عملکرد ریوی موثر نمی باشد.