محمد علی حسینپورفیضی
1*، پروین آذرفام
1، مینا آدمپور زارع
1، ناصر پولادی
21 گروه زیست جانوری، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ايران
2 گروه علوم سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ايران
چکیده
زمينه: سرطان پستان شایعترین بدخیمی در زنان می باشد. میزان بقا در مبتلایان به سرطان به تشخیص زود هنگام و خدمات درمانی بستگی دارد. میزان شیوع این سرطان با شرایط جغرافیایی، محیطی و نژادی متغیر میباشد. هدف از اجرای این طرح بررسی میزان شیوع سرطان پستان در استان آذربایجانشرقی در سالهای 1388 لغایت 1391 (فاز دوم) و مقایسه آن با سه سال قبل (فاز اول) می¬باشد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی با مراجعه به بیمارستانهای تبریز، اطلاعات پاتولوژیکی کلیه بیماران که بیماری آنها بدخیم پستان تشخیص داده شده و تحت جراحی پستان قرار گرفته بودند در دو فاز جمع آوری شد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-verssion16 و آزمون مربع کای تحلیل و مقدار P-Value محاسبه شد.
یافته ها: تعداد مراجعین در فاز دوم (شهریور 1388 لغایت شهریور 1391) نسبت به فاز اول (سه سال قبل) 76 /52 درصد افزایش یافته است. درجه تومور I و II در فاز دوم نسبت به سه سال قبل افزایش معنی دار ولی درجه تومور III کاهش معنی داری داشته است (P value= 0.001, X2=21.721, CI=0.0001-0.001).
نتیجه گیری: علی¬رغم نبود برنامه های غربالگری رسمی، تشخیص دیر هنگام سرطان پستان در تبریز کاهش یافته است. این ممکن است به علت افزایش آگاهی در زنان آذری در مورد علایم هشدار دهنده سرطان پستان، خدمات درمانی قابل دسترس و بهبود وضعیت اقتصادی-اجتماعی باشد.