علی پورمحمد
1,2، آلکا حسنی
1,2*، محمد آقازاده
2، محمد آهنگرزاده رضایی
2، اکبر حسنی
3، محمد رضا نهایی
2، فروغ شمس
2، اکبر محمدزاده
41 مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی و گرمسیری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران
2 گروه باکتری شناسی و ویروس شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران
3 گروه بیوشیمی و آزمایشگاه بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران
4 دانشگاه علوم پزشکی شعبه بین المللی، ارس، ایران
چکیده
زمينه: ظهور مقاومتهاي آنتيبيوتيکي به آنتيبيوتيکهاي خانواده بتالاکتام در ميان باسیل های گرم منفی، کاربرد اين آنتيبيوتيکها را محدود ساخته است. اين مطالعه بمنظور تعيين ميزان فراواني بتالاکتامازهاي وسيعالطيف (ESBLs)و وجود خانواده ژني CTX-M3 (شامل زیر خانواده های CTX-M22و15و3) در باکتريهاي اشريشيا کلي و کلبسيلا پنومونيه ايزوله شده از نمونههاي بالینی مختلف انجام شد.
روش کار: 71 ايزوله اشرشیا کلی و 63 کلبسیلاپنومونیه از نمونه¬هاي باليني مختلف که به بخش میکروب شناسی بیمارستان سینای ، تبریز، ایران فرستاده شده بود انجام گرفت. باکتريها با روشهای فنوتیپی مرسوم تعيين هويت شدند. تست حساسيت آنتيبيوتيکي با روش دیسک دیفیوژن بر روي محيط مولر هينتون آگار تعيين شد. اشرشیاکلی و کلبسیلا پنومونيه¬های توليد ¬کننده¬ی ESBLs ابتدا به روش ديسک ترکيبي و سپس حضور خانواده ژنیCTX-M3 با استفاده از روش PCR مورد بررسي قرار گرفت.
يافتهها: در اين مطالعه از ميان اشرشیا کلی41 (74/57%) ايزوله و در کلبسيلاهاي مورد مطالعه 45 (42/71%) ایزوله تولید کننده¬ی ESBLs بودند. از بين اشرشیاهاي ESBLs مثبت 30 (17/73%) ایزوله و از بين کلبسیلاهاي ESBLs مثبت 26 (57.77%) ایزوله، داراي ژن CTX-M3 بودند. در بین آنتی¬بیوتیک¬هایی که جهت شناسایی ESBLs بودن استفاده شد، بیشترین مقاومت در اشرشیا کلی به سسفپوداکسیم (92%) و در کلبسیلا به سفپودوکسيم (90%) و آزترئونام (90%) مشاهده شد.
نتيجهگيري: این مطالعه شيوع بالا از سويههاي اشرشیا کلی و کلبسیلا نمونیه مولد ESBLs را در بیمارستان ما نشان داد. اين مشکل اهمیت طراحی نظارت بیشتر کنترل شده بر مقاومتهاي آنتيبيوتيکي و لزوم انجام مطالعات اپيدميولوژيک گسترده براي شناسايي باسیل های گرم منفی مولد ESBLs را روشن ميسازد.