چکیده
زمینه: جهت کاهش مشکلات سلامتی مربوط به چاقی، محدودیت دریافت کالری همراه با فعالیتبدنی، توصیه گردیده است. یافتهها افزایش مقادیر PYY3-36 را، در پاسخ به فعالیتهای شدید نشان دادهاند. این مطالعه به بررسی روش ورزش درمانی جهت کنترل اشتها و کاهش وزن زنان چاق یا مبتلا به اضافه وزن میپردازد.
روش کار: مطالعه از نوع نیمهتجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون، دو گروهی(کنترل-تمرین) بود. جامعه مطالعه، زنان دارای اضافه وزن یا مبتلا به چاقی شهرستان تبریز با بازه 20-34 سال و نمایه توده بدن 27-34 کیلوگرم/مترمربع بود. 13 زن به صورت تصادفی در دو گروه هشت هفته تمرین هوازی (7 نفر) و کنترل (6 نفر) قرار گرفتند. اندازهگیری شاخصهای وزن، دورکمر، دور لگن، نیمرخ لیپیدی، کورتیزول و PYY3-36 در دو مرحله قبل و بعدِ هشت هفته فعالیت انجام یافت.
یافتهها: میانگین شاخصها در قبل از شروع دوره در گروه کنترل و آزمایش تفاوت معنیداری نداشتند(P>0.05). در گروه کنترل میانگین شاخصها در بعد از دوره تمرین نسبت به قبل از آن تغییر معنیداری نداشت (P>0.05). نتایج آزمون t حاکی است که کاهش مقادیر نمایه توده بدن، نسبت دور کمر به باسن، PYY3-36، تریگلیسیرید، کلسترول و LDL در بعد از تمرین نسبت به قبل از تمرین در گروه آزمایش بطور معنیداری بیشتر از گروه کنترل بود (P>0.05).
نتیجه گیری: انجام تمرینات هوازی با شدت80 درصد ضربان قلب ذخیره، روی شاخصهای تنسنجی و تعدیل نیمرخ لیپیدی موثر بوده و گام موثری جهت دستکاری مقادیر اشتها میباشد. همچنین، تغییر مقادیر کورتیزول همراستا با تغییر هورمون PYY3-36 نبوده و احتمالا جهت اثرپذیری، نیازمند دوره تمرینی طولانیتر میباشد.