چکیده
زمینه: بیماری دیابت خطر موربیدیته و مورتالیته پری اپراتیو را افزایش می¬دهد، در حالی که تلاش¬ها جهت کاستن از نوسانات قند خون حین عمل ادامه دارد و بدون نتیجه مانده است. هدف از اين مطالعه مقایسه میزان تغییرات قند خون در دو روش بیهوشی عمومی و بیهوشی نخاعی در بیماران دیابتیک تحت جراحی ارتوپدی مي باشد.
روش¬کار: در اين مطالعه مقطعي– تحليلي آینده¬نگر میزان تغییرات قندخون در دو روش بیهوشی عمومی و بیهوشی نخاعی در 80 بیمار دیابتیک تحت جراحی ارتوپدی در فواصل قبل از عمل، بعد از برش جراحی، یک ساعت بعد و ریکاوری مورد بررسی قرار گرفت.
یافته¬ها: 25 نفر(25/31%) از بيماران مرد و 55 نفر(8/68%) زن بودند. ميانگين سني بيماران گروه بي¬حسي نخاعي 73/10 ± 90/64 سال و ميانگين سني بيماران گروه بيهوشي عمومي 86/10 ± 78/60 سال بود. ميانگين شاخص وزن بدن بيماران گروه بي حسي نخاعي 69/3 ± 85/27 کیلوگرم بر متر¬مربع و بيماران گروه بيهوشي عمومي 57/3 ± 43/29 کیلوگرم بر متر¬مربع بود. ميانگين قندخون هر دو گروه بي حسي نخاعي و بیهوشی عمومی در طول ارزيابي مكرر به صورت معني¬داري افزايش داشت ولی بین دو گروه این تغییرات معنی¬دار نبود. ميزان تغييرات قندخون در طول ارزيابي در بيماران دو گروه ما بین نمونه بعد از انسزیون تا نمونه ریکاوری معني¬دار بود.
نتیجه¬گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سطح قندخون در طول عمل و بیهوشی در هر دو گروه به صورت مستمر بالا رفته است و این افزایش در گروه بیهوشی عمومی با شیب تندتر و البته در محدوده قابل قبول بوده است.