معیارهای تشخیص آزمایشگاهی ازدیاد آندروژن در سندرم تخمدان پلی کیستیک: یک مطالعه مبتنی بر جمعیت بر روی زنان ایرانی سنین باروری

چکیده

زمینه و اهداف: ازدیاد آندروژن یکی از معیارهای تشخیصی سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد. حد آستانه هورمون ها برای شناسایی PCOS در جوامع مختلف متفاوت است. از آنجائیکه میانگین سطح آندروژن ها در میان زنان نژادهای مختلف، تفاوت عمده ای دارد، پیشنهاد می شود که سطح نرمال و محدوده آندروژن ها بطور اختصاصی در زنان جمعیت های مختلف تعیین شود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی داده های مطالعه تعیین شیوع PCOS آنالیز شدند. حد آستانه برای تعریف ازدیاد آندروژن با استفاده از آنالیز آماری خوشه بندی K_means در میان 923 زن 45-18 ساله تعیین گردید. آنالیزهای آماری با استفاده از نسخه 15 نرم افزار آماری SPSS انجام گردید. یافته ها: غلظت سرمی اوایل فاز فولیکولر مساوی یا بالاتر از 33/1، 76/8، 07/345 و 9/2 به ترتیب برای TT، FAI، DHEAS و A4 نشان دهنده ازدیاد آندروژن بودند. آنالیز زیرگروه ها نشان داد که حد آستانه برای تعریف ازدیاد آندروژن در زیرگروه های سنی و BMI متفاوت است. شاخص FAI برای تعریف ازدیاد آندروژن در زنان پایین تر از 35 سال 5/1، 85/4 و 3/6 به ترتیب برای زنان با وزن نرمال، دارای اضافه وزن و چاق بود. نتیجه گیری: طبق یافته های مطالعه حاضر، شاخص هورمون ها برای تعریف ازدیاد آندروژن در زنان سنین ابتدایی و پایانی دوره باروری متفاوت است. نتایج نشان داد که ازدیاد آندروژن در زنان سنین بالاتر از 35 سال در مقادیر پایین تری از FAI، DHEAS و A4 نسبت به زنان سنین پایین تر از 35 سال تشخیص داده می شود. همچنین این اختلال باید در زنان با وزن نرمال، دارای اضافه وزن و چاق بطور جداگانه تعیین شود.