تعیین تیپ کاست کروموزومی mecدر ایزوله های های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از بیمارستان های سینا و امام رضا (ع) تبریز

چکیده

زمینه و اهداف: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین از عوامل عفونت بیمارستانی بوده و منجر به مرگ و میر بالایی می شود. از آنجایی که این سویه ها در جهان شیوع پیدا کرده اند، لذا شناسایی و تیپ بندی آنها ضروری به نظر می رسد. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی به صورت توصیفی-مقطعی بر روی 1475 نمونه اخذ شده از بیماران در بیمارستانهای امام رضا (ع) و سینای تبریز در سال 92-1391 انجام گردید. با استفاده از تست های فنوتیپی نظیر رنگ آمیزی گرم، کاتالاز، کواگولاز، DNase و تخمیر مانیتول 169 سویه استافیلوکوکوس اورئوس و با آزمون مقاومت به متی سیلین، 100 ایزوله MRSA شناسایی شدند. تایپینگ SCCmec به روش مولتی پلکس PCR انجام گردید. و نتایج با آزمون کای دو در نرم افزار SPSS-18 آنالیز شد. نتایج: آزمون دیسک آگار دیفیوژن با استفاده از دیسک سفوکسیتین (gµ 30) میزان مقاومت به متی سیلین را 59% نشان داد. روش PCR در 100% ایزوله های MRSA ژن mecA و femB را نشان داد. فراوانی تیپها و ساب تیپهایSCCmecIII (77%)،SCCmecI (5%)، SCCmecIVa (1%)، SCCmecIVc (1%)، سویه ترکیبی SCCmecIVc-III (1%) و سویه های غیر قابل تیپ بندی (15%) بدست آمد. سویه های Non typeable (سویه هایی که با روش ما تیپ بندی نشدند) دو نوع بودند (10% فاقد باند و 5% دارای مولتی باند III-I بودند). در این مطالعه 82% از ایزوله های HA-MRSA (تیپ I و III) ، 3% CA-MRSA (تیپ IVa، IVc و ترکیبی III-IVc) و 15% Non typeable بودند. نتیجه گیری: در بین ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مورد مطالعه میزان مقاومت به متی سیلین 59% بود. غالبترین تیپ SCCmec در این مطالعهSCCmecIII با میزان 77% بود. نتایج حاکی از گسترش سویه های HA-MRSA به جامعه و سویه های CA-MRSA به بیمارستانها می باشد، که این امر نگران کننده است.